|
ویژگی‌های پدیده تکفیر و موضع سنت نبوی(صلی الله علیه و آله و سلم) نسبت به‌آن
حجت الاسلام والمسلمین احمد مبلغی
پژوهشگر ومحقق
به نام خداوند بخشنده مهربان
"تکفیر" مسئله جدیدی نیست و در طول تاریخ دارای ریشه‌ها و شواهدی است گو اینکه نکته تازه در آن، مطرح شدنش به عنوان یک پدیده اجتماعی سازمان یافته و مبتنی بر امکانات و مکانیسم‌های گسترده و ریشه داری آن در پیش زمینه‌ها و سابقه‌های ذهنی تاریخی است.
فرهنگ تقریبی و تقریب فرهنگی
مطالعهای روشی و تطبیقی
احمد مبلغی
مدیر مرکز تحقیقات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
به نام خداوند بخشنده مهربان
این نوشتار پیرامون تقریب و فرهنگ بوده و طی دو محور اساسی به این موضوع خواهد پرداخت:
- مطالب مقدماتی
- فرهنگ و تقریب
علائم بلوغ از دیدگاه تشیع و تسنن
مقاله 6، دوره اول، 0.3 (پیش شماره دوم)، تابستان 1391، صفحه 118-135- نشریه علمی حبل المتین
نوع مقاله: پیش شماره دوم
نویسندگان
حجت الاسلام و المسلمین دکتر محمدرضا ضمیری
استاد دانشگاه پیام نور
چکیده
بلوغ یکی از مهم‌ترین مراحل رشد طبیعی انسان است که خداوند متعال مقارن با آن برای انسان‌ها تکالیفی را معین فرموده است و نظر به اهمیت آن، نشانه‌های طبیعی و شرعی برای بلوغ بیان شده است. فقهای شیعه و سنی از دیرباز این مسئله را مورد بحث و بررسی قرار داده‌اند و به این نتیجه رسیده‌اند که علائم و نشانه‌های بلوغ در دختران و پسران متفاوت است. البته برخی از آن نشانه‌ها میان دختران و پسران مشترک است، از قبیل: انبات، احتلام و سن؛ ولی عادت ماهیانه و حمل از نشانه‌های اختصاصی بلوغ دختران محسوب شده است. علامت بلوغ سنی میان دختران و پسران محل اختلاف آراء فقها است. قول مشهور شیعه در بلوغ سنی پسران 15 سال و قول مشهور در بلوغ سنی دختران 9 سال میباشد و فقهای اهلسنت هم چهار قول در این خصوص ابراز کرده‌اند. منشأ اختلاف این اقوال در مذاهب مختلف فقهی، اختلاف روایات و نصوصی است که از پیشوایان مذاهب به ما رسیده است. ما در این مقاله ضمن بررسی فقهی نشانه‌های بلوغ پسران و دختران، بحث بلوغ دختران را بیشتر مورد توجه و کنکاش قرار خواهیم داد.
کلیدواژگان
بلوغ؛ احتلام؛ حیض؛ سن
اجتهاد از زمان پیامبر (ص) تا عصر حاضر
مقاله 9، دوره دوم، شماره پنجم، زمستان 1392، صفحه 115-124- نشریه علمی حبل المتین
نوع مقاله: شماره پنجم
نویسندگان
فاروق حسینی*
مدرس سطح یک حوزه (مذهب شافعی – استان کردستان)
چکیده
عنصر «اجتهاد» در فقه، خصیصه ای است همچون سایر خصایص اسلام که جلوه منحصر به فردی به آن بخشیده است. «اجتهاد» موتور محرکی است که توانسته است شریعت اسلام را همگام با زمان و مکان، مشکلات و معضلات، نیازها، سوالات و شبهات به پیش ببرد.
وجود مجتهدان و ضرورت اجتهاد در هر عصر و زمانی مورد تأکید فراوان دین بوده و در مواجه با مشکلات جز با احیای اجتهاد نمی توان شریعت اسلام را در بستر زمان و مکان به حرکت در آورد.
اجتهاد، به شریعت باروری و حاصلخیزی عطا می کند و به آن برای رهبری زمام امور زندگی، در جهت اهداف و مقاصد شارع، قدرت سرشاری می بخشد بدون این که از حدود و حریم الهی تجاوز کند و یا حقوق انسانی را پایمال نماید. البته دریافت چنین مطلبی، هنگامی میسر است که اجتهاد صحیح، با تمام شرایط، از اهل خود و در محل خود صادر گردد و هیچ عصر و زمانی خارج از اجتهاد نیست.
کلیدواژگان
اجتهاد؛ عصر حاضر؛ مذاهب اسلامی؛ گذر زمان؛ پویا و متحرک
آشنایی با پیشگامان بیداری اسلامی/ علامه محمّد حسین کاشف الغطاء |
بهداشت فردی در سیره ی نبوی
مقاله 4، دوره اول، 0.5 (ویژه نامه نقطه پرگار)، زمستان 1391، صفحه 46-61 - نشریه علمی پژوهشی حبل المتین
نوع مقاله: ویژه نامه میلاد پیامبر اعظم
نویسندگان
امیر علی حسنلو
دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ اسلام دانشگاه باقر العلوم
چکیده
رعایت بهداشت فردی و اجتماعی در اسلام مطلوب و بسیار مورد توجه است. قرآن کریم در زمینه بهداشت در پوشش، تغذیه، بدن و سایر امور زندگی انسان به وضوح سخن گفته و آنرا از مطالبات و در حد تکالیف شرعی مطرح کرده است. راجع به این رویکرد، ده ها آیه در قرآن هست که به روشنی در برخی از امور رعایت بهداشت را لازم می داند. به همین جهت، در سیره نبوی نیز اهتمام جدی در تمام امور به بهداشت دیده می شود. گاهی حضرت از مردم با تاکید و سفارش درخواست رعایت بهداشت را کرده و آنرا به عنوان نماد مسلمانی و جزئی از ایمان به خداوند و در درون معرفت الهی جای داده است. در سیره نبوی توجه به بهداشت در تغذیه و پوشش و محیط زندگی، به عنوان برنامه دائمی رعایت شده و یکی از راه های ترقی معنوی انسان مطرح است. در مقاله حاضر علاوه بر توجه به رویکرد قرآن به بهداشت، نمونه هایی از رفتار و سیره نبوی در رعایت بهداشت از جمله در تغذیه و لباس و آراستگی ظاهری و توجه به سلامتی جسمی تبیین شده است.
کلیدواژگان
نظافت؛ بهداشت؛ لباس؛ تغذیه؛ سیره؛ پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)
آشنایی با پیشگامان بیداری اسلامی-امام موسی صدر
مقاله 9، دوره اول، 0.3 (پیش شماره دوم)، تابستان 1391، صفحه 174-181- نشریه علمل پژوهشی حبل المتین
تفسیر «جوامع الجامع» و فقه مذاهب اسلامی - دکتر کریم دولتی
مقاله 11، دوره دوم، 3 , 4 (تابستان و پاییز 1392)، پاییز 1392، صفحه 166-184- نشریه علمی پژوهشی حبل المتین
چکیده
یکی از دانشمندان برجسته قرون پنجم و ششم هجری قمری، ابوعلی فضل بن حسن طبرسی است. طبرسی با تألیف دو تفسیر کامل بر قرآن کریم، تعمقش در این علم را نشان داده است. تفسیر جوامع الجامع که طبرسی در اواخر عمرش نگاشته است، به مباحث فقهی مذاهب اسلامی اشاراتی دارد، که مورد بررسی قرار گرفته است.
در این مقاله، ضمن بررسی تفسیر جوامع الجامع مواردی را که طبرسی به اختلافات فقهی مذاهب اسلامی اشاره میکند، استخراج نموده و با نظر فقهای سایر مذاهب سنجیده و مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این تحقیق نشان داده شده است که وی، در یازده موضع، نظر فقهی مذاهب اهلسنت را در کنار نظر شیعه ذکر میکند که شامل نُه موضع نظر شوافع، هشت موضع نظر احناف و یک موضع نظر مالکیان میباشد، اما هیچگاه به نظر فقهی حنابله اشاره نکرده است. در چهار موضع نیز مطلبی در ارتباط با پیشوایان دو مذهب حنفی و شافعی آورده است. بیان دقیق فتاوای فقهی مذاهب اهل سنت، در کنار ذکر نظر مشهور در مذهب شیعه، گویای این است که طبرسی فقیهی مسلط بر «علم الخلاف» بوده است، هر چند نام وی بیشتر به عنوان مفسر قرآن کریم شهرت یافته است.
کلیدواژگان
تفسیر جوامع الجامع؛ طبرسی؛ فقه مذاهب اسلامی؛ تفسیر تطبیقی؛ آیات الاحکام؛ علم الخلاف
امت اسلامی و ضرورت "تقریب مذاهب" و رویارویی با چالش‌ها
نوشته: "دکتر احمد عبدالرحیم السایح"
استاد عقیده و فلسفه در دانشگاههای "الازهر" ، "قطر" و "ام‌القری"
و عضو مجامع علمی جهانی
بنام خداوند بخشنده مهربان
کاملا روشن است که امت اسلامی انتظار دارد و امیدوار است که بتواند نقش خود را در حرکت زندگی ایفا نماید ؛ این امت دچار تکانهای متعددی شده و از آن میزان آگاهی و درایت برخوردار است که آنرا شایسته دریافت آن آتش‌زنه‌ای کند که مسلمانان را به عزّت و عظمت گذشته بازگرداند.
پرورش جامعه اسلامی
بر فرهنگ نیرومندی، مقاومت و عزت
دکتر احمد عبدالرحیم السایح
نویسنده و پژوهشگر - مصر
به نام خداوند بخشنده مهربان
با مطالعهای در روند حرکت تاریخ اسلام، مشاهده میشود که دشمنی با دین اسلام، از همان زمانی که این دین ظهور یافت، آغاز گردید و با گسترش و انتشار سریع و شتابندة آن، این دشمنی شدّت و خشونت بیشتری یافت و دشمنان و رقیبان، دشمنی و ستم و طغیان فزونتری نشان دادند.
