ایستادگى اندیشمندان اسلامى در برابر آن با تاکید
بر اندیشه هاى حضرت امام خمینى (ره)
سید اصغر جعفرى
مقدمه
تفکیک دین از سیاست یا «لائیک گرى و یا (سکولاریسم)» اصطلاحى است که در اندیشه غربى داراى مفهومى خاص است. براساس این عقیده و تفکر، امور دنیوى مانند سیاست و اقتصاد باید از مسائل دینى و مذهبى مستقل و جدا از هم باشد و امور دینى، مسائلى دارد که مختص به موارد شخصى بوده و نبایستى در حوزه جامعه (به عبارتى سیاست) دخالت نماید.
بر خلاف تصور این اندیشه، مذهب پاره اى حرکات عبادى بى روح و بى هدف نیست، این تعبیر ناشى از اولا عدم شناخت آنان از ادیان راستین و پایه هاى عقلانى و علمى آنها و ثانیاً نتیجه منفى عملکرد کلیسا است. در صورتى که اسلام میان دین و دنیا (سیاست) هیچ مرزى را به رسمیت نمى شناسد و براساس اصول و ارزش هاى نهفته در آن بر تفکر سکولاریسم خط بطلان مى کشد و این دو را لازم و ملزوم یکدیگر و جدایى ناپذیر مى داند.
اندیشه جدایى دین از سیاست از القائات استعمارگران در کشورهاى اسلامى براى به یغما بردن ثروت بیکران و خدادادى ملل اسلامى بوده است چرا که آنها اسلام را بزرگترین مانع و سدّ راه چپاول خود مى دیدند لذا با استفاده از عمال داخلى مانند حکام سلاطین، عنایت طلبان، احزاب و گروهها و یا از طریق میسیونرهاى مذهبى، ایجاد مراکز خیریه و تعلیم و تربیت، رسانه جمعى - مطبوعات - ادیان ساختگى، رواج خرافات و بدعت ها و تهى نمودن مفاهیم دینى همچون صبر، زهد، انتظار و توکل از معانى اصلى به ترویج این اندیشه باطل پرداختند.
