مشارکت مطلوب در روند تمدنی جهانی
و همزیستی مسالمت آمیز با دیگران از دیدگاه اسلام
سید ابوالفضل موسویان (1)
مقدمه
تاریخ بشر پر است از نزاعها و جنگهای خونینی که یادآوری آن, دل هر انسانی را به درد میآورد. از بررسی عوامل خشونت و جنگ بین انسانها شاید بتوان گفت دو دسته عامل قابل تفکیکاند: 1_ عوامل مادی 2_ عوامل معنوی و فکری. زیرا اختلافات و در نهایت جنگ بین انسانها یا بر اساس تضاد منافع مادی اعم از منافع اقتصادی یا کشورگشایی میباشد و یا بر اثر اختلافات فکری و عقیدتی است.
ابو بکر خوجم لی
بسم الله الرحمن الرحیم
چکیده:
مقاله شامل یک مقدمه و سه فصل است که در مقدمه بعد از حمد و ثنای خداوند متعال به این مطلب تاکید شده که یکی از راههایی که می تواند حرکت تقریب و وحدت را به سر منزل مقصود برساند و یا حداقل به آن سرعت بخشد همانا پرداختن به مسائل مشترک بین مذاهب اسلامی است که چه بسا خیلی بیشتر از مسائل اختلافی است، سپس به بحث و بررسی گستره مسائل مشترک مذاهب اسلامی در سه فصل پرداخته است.
نظریه وحدت‌آفرینی دشمن مشترک
و کشورهای مسلمان‌نشین
دکتر ابراهیم برزگر (1)
چکیده
دشمن، رقیب، مخالف و مزاحم یا تهدیدات، مخاطرات و نگرانیها یکی از ارکان هر تصمیم‌گیری سیاسی و تجزیه و تحلیل سیاسی را تشکیل می‌دهد. دگرگونی و جابجایی مصداق این دشمن مشترک در گذر ایام و تحول دوران موجبات دگرگونی در معادلات قدرت و تغییر مهره‌ها در صفحه شطرنج سیاست ملی، منطقه و جهان می‌شود. درصد بسیاری بالایی از وقت، انرژی و تفکر و عمل ما به طرحها، توطئه‌ها و رفتار سیاسی دشمنان و رقبا اختصاص دارد. به رغم پدیدة منفی دشمن و رقابت، این پدیده تبعات مثبتی نیز دارد. از جمله آنکه دشمن مشترک برای یک ملت، گروه، حزب، یا تمدن و فرهنگ، همراهی وحدت و همدلی به دنبال میآورد. تهدیدات دشمن که متوجه همه عناصر یک کشور، حوزة تمدنی می‌شود موجب انسجام و تقویت همبستگی درونی و درنتیجه «وحدت» آنان می‌شود. بنابراین دشمن به‌طور ناخواسته وحدت‌آفرینی می‌کند. هویت و ضدیت می‌آفریند، معنابخشی و هدف‌بخشی می‌کند و موجب تولید انرژی برای ادامه حرکت و احساس در راه بودن القاء می‌کند و فراموشی اختلافات در جبهة درونی تحت تأثیر دشمنی و تهدیدات بیرونی از دیگر تبعات خیر این دشمنی است. تبعات روانشناختی آن چنان مفید است که گاه با غیبت یک دشمن واقعی، استراتژیست‌ها برای تداوم انسجام یک دشمن فرضی، خیالی می‌سازند و آن را به جامعه القاء می‌کنند. همان کاری که نظریه‌پردازان امریکایی برای پر کردن خلأ قدرت متعاقب فروپاشی شوروی‌پیوسته به صور مختلف در دستور کار خود قرار داده‌اند. جهان اسلام با توجه به حضور دشمنی استعمار در دو سه قرن گذشته و با توجه به پدیده‌هایی چون اسرائیل و اخیراً هجوم امریکا به افغانستان و عراق و اعلام آغاز جنگ صلیبی جدید از سوی بوش عملاً ازچنین موهبت دشمن مشترک بالفعل برخوردار گردیده و شایسته است نخبگان جهان اسلام این عنصر را در ضمیر ناخودآگاه مسلمانان فعال کنند تا با انسجام و وحدت و اتصال قطره‌ها، قدرت جدیدی شکل گیرد.
گفتگوی بین مسلمانان با معیارهای قرآنی
به نام خداوند بخشنده مهربان
«وَ اعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعا وَ لاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْکُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانا وَ کُنتُمْ عَلَی شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنقَذَکُم مِنْهَا کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ.»(آلعمران: 103).
مقدمه:
